کفتر جلد بقیعم دارم این را آرزو
یک دوباری بپرم بر روی صحن مجتبی (ع)
لال باد آنکه بگوید که حسن (ع) بی حرم است
آسمان گنبدتان، کل زمین صحن شماست
در مأذنه ی میکده افزود خداوند
یک «اشهد انَّ الحسن»ی هم به اذانم !
اوج معراج نشینی من این است آقا
سفره ی روضه بگیرم دم ایوان شما
باید برای بندگی سجده هایمان
یک مسجدی به نام « حسن جان » درست کرد
دلم خوش است که روزی اقامه خواهم بست
نماز نافله ای گوشه ی مزار حسن (ع)
خاک پایی از گدایان تو را حاتم گرفت
زین سبب احسان او را عالم و آدم شنید
