پایگاه شعر امام حسن مجتبی (ع)

[ اشعار مدح ، مناجات ، ولادت و شهادت ]

پایگاه شعر امام حسن مجتبی (ع)

[ اشعار مدح ، مناجات ، ولادت و شهادت ]

امام مجتبی (علیه السلام) فرموده است:
پرهیزکاری در بازگشت « به سوی خدا » و سررشته هر حکمت، و شرافت هر کار است، و هر کس از پرهیزکاران به کامیابی رسید به وسیله تقوا بوده است.
(تحف العقول، ص 234)

۸۸ مطلب با موضوع «اشعار مدح امام حسن (ع)» ثبت شده است

حس این جمله چه زیباست: حسن را عشق است
 نقش بر عرش معلاست حسن را عشق است

مادرش فاطمه بی تاب حسین است ولی
 ذکر روی لب زهراست حسن را عشق است

ذکرخیر

دل را سپرده ایم به دست کریم ها
امروز نه، ز روز ازل از قدیم ها

ما خاک پای خادمتان هم نمی شویم
دلداده تو نوح و مسیح و کلیم ها

ذکرخیر

دستان تو، صد دست... نان، خرما... فقیران
هستند گرد سفره ات تنها فقیران

با پادشاهی گرد یک سفره نشستن ...
این را نمی دیدند در رؤیا فقیران

ذکرخیر

این حرف ها حرف دل یک یاکریم است
غصه نخور ای دل خدای ما کریم است

از سفره خالی خود بیمی ندارد
هرکس که ذکرش لا اله الّا کریم است

ذکرخیر

جنّت نشانی از حرم توست یا حسن
فردوس سائل کرم توست یا حسن!

تنها نه آسمان و زمین عالم وجود 
در زیر سایۀ علم توست یا حسن!

ذکرخیر

همدم یار شدن دیده تر می خواهد
پیر میخانه شدن اشک سحر می خواهد

عاشقی کار دل مصلحت اندیشان نیست
قدم اول این راه جگر می خواهد

ذکرخیر

شهرالصیام بر همه دلها مبارک است
ماه نماز و روزه و تقوا مبارک است

بر طایی طریق الی الله، هرنفس
یا جنبشی که میکند اینجا مبارک است

ذکرخیر

مجموعه ی صفات خدا می شود حسن
اسماء ذات در همه جا می شود حسن

نه رو به مکه رو به مدینه نشسته ایم
وقت نماز قبله ی ما می شود حسن

ذکرخیر

بس که در مرتبه والاست کسی شک نکند
نوکر خانه اش آقاست کسی شک نکند

گفت از حُسن حَسن تا به خدا راهی نیست
جاده عشق مهیاست کسی شک نکند

ذکرخیر

سوی تو می دوند سوار و پیاده، مست
هم راه مست، قافله ها مست، جاده مست

دیدم که در میانه ی میخانه عالمی است
حتی شراب مست، سبو مست، باده مست

ذکرخیر