باید مرا گلیم مسیر نگار کرد
زیر قدوم فاطمی ات خاکسار کرد
مهر تو را بهشت بخواهد نمی دهم
در ماجرای عشق نباید قمار کرد
فخر علی و فاطمه بر تو عجیب نیست
وقتی خدا به داشتنت افتخار کرد
من که به دست هیچ کسی رو نمی زنم
نانت مرا به شغل گدایی دچار کرد
هر چند آفریده خدا چهارده کریم
اما یکی از آن همه را سفره دار کرد
ما را پیاده کرد سر سفره شما
این کشتی حسین که ما را سوار کرد
باید به بازوی حسنی‌ات دخیل بست
ورنه نمی‌شود که جمل را مهار کرد
خشمت نیاز نیست در آن جا که می شود
با قاسم تو قافله را تار و مار کرد
ارزان تو را فروخت به حرف معاویه
زهری به کام تشنه تو روزه دار کرد
زهری که می‌شکافت دل سنگ خاره را
در حیرتم که با جگر تو چه کار کرد
زهرا شنیده بود تنت تیر می خورد
تابوت را برای همین با جدار کرد
علی اکبر لطیفیان
