پایگاه شعر امام حسن مجتبی (ع)

[ اشعار مدح ، مناجات ، ولادت و شهادت ]

پایگاه شعر امام حسن مجتبی (ع)

[ اشعار مدح ، مناجات ، ولادت و شهادت ]

امام مجتبی (علیه السلام) فرموده است:
پرهیزکاری در بازگشت « به سوی خدا » و سررشته هر حکمت، و شرافت هر کار است، و هر کس از پرهیزکاران به کامیابی رسید به وسیله تقوا بوده است.
(تحف العقول، ص 234)

۱۱ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «اشعار مناجات با امام حسن» ثبت شده است

ای کاش حریم با صفایی داشتی
در شهر مدینه کربلایی داشتی

از تربت پاکت به سوی قبر نبی
بین الحرمین با صفایی داشتی

ذکرخیر

این گدا مرحمت از دست شما می خواهد
سخت بیمار شده دل که شفا می خواهد

با صفا با تو صفا ، بی تو صفا بی معناست
بیت ویرانه ی من از تو صفا می خواهد

ذکرخیر

اگر کریم تویی مابقی گدا هستند
همیشه در طلبت دست بر دعا هستند

طبیب را چه نیازی ست، نسخه کافی نیست
تمام مردم این شهر مبتلا هستند

ذکرخیر

حتماً تو نیز جنس غمت فرق می کند
آشفتگی زلف خمت فرق می کند

محتاج دستهای کریمانه ات، کرم
از بس که شیوه ی کرمت فرق می کند

ذکرخیر

کریم اهل مدینه کریم آل عشق
تو یک نگه بکن آقا به این نهال عشق

دلم فقط به تو دل بسته هرچه بادا باد
مرا رها بکن آقا ز قیل و قال عشق

ذکرخیر

علت عاشقی ام دست کریمانه ی توست
چشم امید من آقا به در خانه ی توست

روی خاک قدمت صورت خود میکشم و
به اشاره همه گویند که یوانه ی توست

ذکرخیر

دلم از وحی نگاه تو مسلمان شده است
خم ابروی شما آیه ی قرآن شده است

من غزل از تو نگویم که کمیتم لنگ ست
از کرامات تو دعبل شدن آسان شده است

ذکرخیر

مست از غم توام، غم تو فرق می کند
محو توام که عالم تو فرق می کند

با یک نگاه می کشی و زنده می کنی
مثل مسیح، نه، دم تو فرق می کند

ذکرخیر

آیا به گدای شهر جا خواهی داد؟
با دست خودت به ما غذا خواهی داد

بدتر ز جذامیان مریضی داریم
آیا تو به درد ما دوا خواهی داد

ذکرخیر

حساب می کنم امشب بزرگی کرمت را
در عرصه های خیالم مساحت حرمت را

به اذن حضرت باران ، به اذن مادرتان
نشسته ام که بگریم میان روضه غمت را

ذکرخیر