ای کرم، خاک قدم هـای گدای در تو - مدح و شهادت

ای کرم، خاک قدم های گدای در تو
ای فدای نظر حُسن خدا منظر تـو

چشم ارباب کرم مانده به دست کرمت
آبرو یافته خورشید ز گرد حرمت

عرش، خشتی ست ز ایوان رفیع تو حسن!
وسعت ملک الهی ست بقیع تو حسن!

مهر تو شیرۀ جان، میوه ی باغ دل ماست
قبر بی شمع و چراغ تو چراغ دل ماست

پســــر اول زهــــرا و امـــام دوم
چارمین فـرد ز پنجـی و فـروغ سوم

بوسه های نبوی بـر دهنت گل کرده
آیت وحی خـدا از سخنت گل کرده

بوسه برداشته پیوسته دعا از لب تو
شانۀ عرش، نشـانِ نبـوی مرکب تو

حسنـی؛ حُسن خدای احـد ذوالمننی
در کمال و ادب و حسن و ملاحت حسنی

تو کریمی تو زعیمی تـو امامی تو ولی
کرده ده سال امامت به حسین بن علی

سینـه و شانـه و آغـوش محمّد جایت
گـل لبخنـد خـدا ریخته بـر سیمایت

وسعت ملک خدا سفره ی مهمانی توست
خوش ترین ذکر خداوند، ثناخوانی توست

تـو ز طفلـی غــم ایـام، مکـرر دیدی
سوختی، آب شدی، داغ پیمبـر دیدی

شاهـد غـربت و تنهایی حیــدر بودی
تـا اُحـد گریه کنان همـره مادر بودی

تـو درِ خانــه ی آتـش زده را مـی دیدی
مادرت نقش زمین می‌شد و می لرزیدی

قاتلت اوست که در پیش دو چشمان ترت
تازیانــه زده بــر مــادر نیکـو سیـرت

قاتلت اوست که با خشم، لگد بر در زد
مـادرت نالـه کشیـد از جگـر و پرپر زد

دوست هم طعنـه زد و قلب تو آزرد به قهر
آخرین قاتـل تو زخم زبـان بـود نه زهر

زندگانیت همه خون جگـر خوردن بود
کوه انـدوه، سر شـانه خـود بـردن بـود

خورد شمشیر ستم تا که به فرق پدرت
زخم آن تیغ شـد و رفت فرو در جگرت

گشت هر روز جسـارت به تو از اعدایت
بلکـه سجـاده کشیدنـد ز زیــر پــایت

نـه فقـط در غـم تو حیدر و زهرا گرید

بهـر تـو مـرغ هـوا، ماهـی دریـا گریـد
گر چـه در زندگی ات ظلم فراوان کردند
در عوض موقع تشییع تو جبران کردند!

عـوض گـل کـه گذارنـد بـه آیات تنت
لاله هـا تیر شـد و رفـت فـرو در بـدنت

چه جگرها که چو آتش همه افروخته شد
چه بگویم؟ تن و تابوت به هم دوخته شد

تیرهایی که بر آن نخـل گل یـاس زدند
همـه را بـر جگـر حضـرت عبـاس زدند

داغ هــا بـــر جگــر آل علــی بنهـادند
خوب بر ختم رسل اجـر رسـالت دادند!

زخم هـا گشت نمایـان ز حجـاب کفنت
تـا حسین بن علـی تیــر کشیـد از بدنت

سوزهـا را بـه درون جگـر خـود پوشید
تا که تیر از گلـوی کودک شش ماهه‌ کشید

تیر خصم از تن و تابوت گذشت و ناگاه
رفـت در دیــده ی عبــاس و دل ثــارالله

شـد یکی از شـرر زهـر و ز تیر دشمن
تن صدچاک حسین و جگر پاک حسن

دل هـر سوخته دل گشت دیار غمشان
اشک «میثم» همه جا باد نثار غمشان

غلامرضا سازگار