پایگاه شعر امام حسن مجتبی (ع)

[ اشعار مدح ، مناجات ، ولادت و شهادت ]

پایگاه شعر امام حسن مجتبی (ع)

[ اشعار مدح ، مناجات ، ولادت و شهادت ]

امام مجتبی (علیه السلام) فرموده است:
پرهیزکاری در بازگشت « به سوی خدا » و سررشته هر حکمت، و شرافت هر کار است، و هر کس از پرهیزکاران به کامیابی رسید به وسیله تقوا بوده است.
(تحف العقول، ص 234)

۱۹ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «شعر مدح و مناجات با امام حسن مجتبی» ثبت شده است

خورشید گرم ظهرهای آسمان هستی
تا صبح تا شب تا سحر پیشم بمان هستی

تو ممکن نا ممکنی های هر امکانی
در ناگهانِ نیستی ها ناگهان هستی

ذکرخیر

همرنگ پائیزى ولى فصل بهارى
سبزینه پوش خطّه ی زرین تبارى

جود و کرم بیرون منزل صف گرفتند
در کیسه آیا نان و خرمایى ندارى؟

ذکرخیر


سلام ای حُسن عالمتاب، ای روح سحر سیما
سلام ای آیه ی مظلوم، ای «غم سوره ی» زیبا

سلام ای دومین خورشید، ای روشن ترین امید
بتاب ای عصمت روشن، بتاب ای عصمت زیبا

ذکرخیر

کجای عهد سقیفه شکسته شمشیرت؟
که با سکوت رقم خورده است تقدیرت

تمام ارث پدر چاه های بغض آلود
وَ استخوان عذاب آوری گلو گیرت

ذکرخیر

خنده ی ختم رُسُل می شکفد از لب تو
روح عیسی به فلک، پر زند از «یارب» تو

چشم خورشید بُوَد، فرشِ ره کوکب تو
جان عالم به فدای تو و اُمّ و اَب تو

ذکرخیر

سائلی از تبار سلمانم
عاشقی اهل خاک ایرانم

مقتدایم تویی امام کریم
با تو در اوج برج ایمانم

ذکرخیر

تو کریمی و منم جیره خور احسانت
جان و جانان جهان، جان جهان قربانت

سفره دار حرم رحمت و مهری آقا
اهل عرشند به والله بلاگردانت

ذکرخیر

دل را سپرده ایم به دست کریم ها
امروز نه، ز روز ازل از قدیم ها

ما خاک پای خادمتان هم نمی شویم
دلداده تو نوح و مسیح و کلیم ها

ذکرخیر

دستان تو، صد دست... نان، خرما... فقیران
هستند گرد سفره ات تنها فقیران

با پادشاهی گرد یک سفره نشستن ...
این را نمی دیدند در رؤیا فقیران

ذکرخیر