پایگاه شعر امام حسن مجتبی (ع)

[ اشعار مدح ، مناجات ، ولادت و شهادت ]

پایگاه شعر امام حسن مجتبی (ع)

[ اشعار مدح ، مناجات ، ولادت و شهادت ]

امام مجتبی (علیه السلام) فرموده است:
پرهیزکاری در بازگشت « به سوی خدا » و سررشته هر حکمت، و شرافت هر کار است، و هر کس از پرهیزکاران به کامیابی رسید به وسیله تقوا بوده است.
(تحف العقول، ص 234)

۱۶ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «شعر مدح میلاد امام حسن مجتبی» ثبت شده است

ما سِوی شد سائلِ دستِ کریم
هستی ما هست از هستِ کریم

نیمه ی ماه خدا حس می کنم
بر سر خود گرمی دست کریم

ذکرخیر

مقصود عشق حس شعوری خدایی است
ابزار عشق عقل و دل کبریایی است

عشقی که ابتدای ازل ابتدای اوست
عشقی که  مرز نقطه  بی انتهایی است

ذکرخیر

با تو خوشحالند در واقع پیمبر دوست ها
چون علی شادند و مسرورند حیدر دوست ها

شاعران از پارس می آیند ذیل طوطیان
پشت لبهای تو صف بستند شکر دوست ها

ذکرخیر

سرمایه ام همین دو سه خط شعر ساده است
چشم امید من به شما خانواده است

مستی من نه زیر سر جام و باده است
تاثیر چشم های شما فوق العاده است

ذکرخیر

ما را غلام کوی حسن آفریده اند
مبهوت و مات روی حسن آفریده اند

ما را پیاله نوش شرابش رقم زدند
مست از خم و سبوی حسن آفریده اند

ذکرخیر

ماه مبارک است و خدا بهتر از همه
در ماه خود شناخت تو را بهتر از همه

نام تو شد حسن که ببینیم بوده ای
هر لحظه هر نفس همه جا بهتر از همه

ذکرخیر

جان می تپد از خوبی یاری که گرفتیم
آقای کریم است نگاری که گرفتیم

پاکیزه شد آیینه ی محراب سحرها
رفته غم آن گرد و غباری که گرفتیم

ذکرخیر

صدای شر شر باران شعر می آید
کسی دوباره به ایوان شعر می آید

غزل، قصیده، نمیدانم، این که در راه است
چقدر ساده به دیوان شعر می آید

ذکرخیر

ای خنده ملیح به لب های تو عسل
ای ذره ذره خاک کف پای تو عسل

ای صوت دلنشین تو تسبیح عالمین
وی کنیه همیشه بابای تو عسل

ذکرخیر

حالا که آسمان دم باران گرفته است
طبع سرودنم چقدر جان گرفته است

از این طراوتی که پر از عطر نام توست
دور و بر مرا گل ریحان گرفته است

ذکرخیر